Dag 2 maandag 10 augustus 'De Overdracht'

Dag 2

Maandag was een heel bijzondere dag: de overdracht!

Na een heerlijke nacht slapen, ging om 7.00 uur de wekker. Gewassen en

aangekleed, en toen richting het ontbijtbuffet! Wat een lekkers was daar

allemaal te krijgen zeg. Van warm tot koud, van zoet tot hartig! Zo zit

je 's morgens vroeg aan gebakken eieren met spek, nasi, rijst, noedels,

gebakken aardappels, vlees... wij houden het tot nu toe nog steeds een

beetje bij koud en zoet. Trouwens, deze ochtend at ik niks. Ik was zo

zenuwachtig om mijn broertje te zien!  Maar, ze zeggen dat je vanzelf

ook 's morgens warm gaat eten als je in China bent. We zullen zien ;-)

Na het eten stond de taxi voor de deur, om ons naar het overdrachtskantoor te brengen.

Dit kantoor staat hier in Zhengzhou, een kleine 20 minuten rijden vanaf ons

hotel. De spanning steeg met de minuut, dat begrijpt u wel.Toen we door

de deur liepen, werden we niet langer in spanning gehouden, want we

zagen hem meteen bij zijn verzorgster op schoot zitten. Voorzichtig

liepen we een beetje zijn kant uit, terwijl de verzorgster met Levi onze

kant op liep. En toen kregen we hem eindelijk in onze armen! Wat

bijzonder! Levi begon hard te huilen! Maar dat gaf niet, ook voor Levi

was dit een moeilijk moment. Voorzichtig pakte mama Levi beet, en is ze

met hem op de bank gaan zitten, samen met papa en mij.

Eindelijk, toen hij een poosje bij mama op schoot had gezeten, werd hij stil.

Ineke en Janet, onze gids, regelde al het papierwerk, want er kwam nog

heel wat bij kijken. Dat was heel fijn dat zij dat deden! Ook hebben ze

nog wat vragen aan zijn verzorgster gesteld.

Ik probeerde een beetje met Levi te spelen, maar dat lukte niet. Hij wilde helemaal niks!

Toen ben ik zelf maar in het speeltuintje gaan spelen. Daar liepen nog

meer kindjes die vandaag geadopteerd werden.

Na een uurtje was het tijd om te gaan, en mochten we Levi meenemen. Mee in de bus, naar

ons hotel. In de bus zat hij tussen mama en mij in, gewoon los op de

bank. In China hoeven kinderen helemaal niet in een autostoeltje. Ook

zitten er geen gordels in de auto's. Raar he? En ook een beetje

gevaarlijk!

In het hotel aangekomen zijn we eerst naar onze

eigen kamer gegaan. Daar kon Levi rustig aan ons wennen. Ik probeerde

nog om met hem te spelen, maar hij wilde nog steeds niet. Hij wilde

alleen bij mama op schoot zitten. Mama mocht zelfs niet opstaan om iets

te pakken! Ik vond het wel een beetje moeilijk, want mama was heel de

tijd met Levi bezig. Maar ja, daar moet ik nu een beetje aan wennen, dat

ik nu ook een broertje heb.

Na een poosje moest mama naar de wc.

Toen gaf ze Levi aan papa. Natuurlijk begon hij met huilen. Maar dat

was al snel over. En zo mocht papa Levi ook vasthouden.

Rond 13.00 uur werd Levi zo moe, dat hij samen met mama op bed in slaap is

gevallen! Ik ging met de oma's winkelen. Dat was heel leuk!

Toen we terug kwamen was Levi weer wakker. Nog steeds had hij geen zin om te

spelen! Maar, Ineke zegt dat morgen alles beter gaat. Om 17.00 uur zijn

oma de Rover en papa even naar KFC geweest om eten te halen. Lekker,

friet met kip. En Levi vond het ook lekker!

's Avonds hebben we een poosje op de gang gespeeld met een strandbal.

Levi vond het leuk om naar te kijken, maar niet om mee te doen.

Hij is namelijk erg lui ;-)

Dat zei zijn verzorgster al.

In het kindertehuis kreeg hij alles voor elkaar

want de verzorgsters vonden hem zo lief dat ze gewoon deden wat hij

vroeg. Maar ja, zo werkt dat natuurlijk niet he?! ;-)

Dat moet hij nog even leren.

Na het eten heeft mama een lekkere fles voor Levi

klaargemaakt, en toen moest hij weer naar bed. Dat ging niet gelijk

vanzelf maar na een poosje sliep hij.

Ik ben lekker in bad gegaan, en schoon mijn bedje ingedoken.

Morgen is een drukke dag voor papa, mama en Levi. Ze moeten dan naar de

notaris, het politiebureau en het kindertehuis. Ze moeten daarvoor

helemaal naar Xinyang, de plaats waar Levi geboren is. Dat is 350 km

rijden, 4,5 uur. Vroeg naar bed dus!

 

Welterusten allemaal, en hopelijk tot morgen!

Liefs van Aron, en de groetjes van pap en mama