woensdag 12 augustus 2015

Dag 3 dinsdag 11 augustus 'Een drukke dag'

Dag 3 dinsdag 11 augustus


Weer een nieuwe dag! Vanmorgen ging heel vroeg de wekker, al om 6.00 uur! Papa en mama hadden namelijk een hele drukke dag voor de boeg! Papa heeft mij uit bed gehaald, en mij in mijn pyjama naar oma's kamer gebracht! Daar kon ik nog ff heerlijk verder tukken!

Papa, mama en Levi moesten om 7.00 uur beneden aan het ontbijt zitten, want om 8.00 uur zouden ze vertrekken!

En ja hoor, om 8.00 uur stond het busje klaar. Ze gingen eerst naar het overdrachtskantoor waar we gisteren Levi kregen! Hier moesten ze wat papieren ophalen die ze bij de notaris nodig hadden. Vervolgens zijn ze naar de notaris gereden. Hier moesten ze weer papieren invullen, en vragen beantwoorden! Ook moesten ze weer beloven dat ze altijd goed voor Levi zullen zorgen. Aan het einde gingen ze nog op de foto.

Na de notaris gingen ze naar Xinyang, de sta waar Levi geboren is. Dat was 350 km rijden, wel 4,5 uur. Zo zielig voor Levi, want die had de vorige dag ook al dat eind gereden naar het overdrachtskantoor. Maar... het ging heel goed, en Levi heeft niet een keer gehuild. Hij was zo lief
geweest! Na 4,5 uur rijden kwamen ze in Xinyang aan! Ze moesten eerst naar het politiebureau. Voor Levi's paspoort. Daar moest Levi weer op de foto. Eerst alleen, en ook een keer met papa en mama. Toen moesten ze een uur wachten daar. Papa en Ineke en een verzorgster van Levi zijn toen bij KFC eten wezen halen, en mama bleef met een andere verzorgster op het politiebureau. Toen papa en Ineke weer terug waren, hebben ze dus op het politiebureau lekker KFC gegeten. Ik trouwens ook hoor, met oma en oma! ;-) 

Na het politiebureau gingen ze met z'n allen richting het kindertehuis. Voordat papa en mama naar Xinyang moesten, zagen ze er een beetje tegenop. Maar... uiteindelijk was het heel belangrijk en fijn om daar geweest te zijn! Ze hebben Levi's bedje gezien. Hij sliep met wel ongeveer 40 kinderen in 1 kamer. Papa en mama zeiden dat het er heel erg stonk, en dat overal op de muren schimmel zat. Heel ongezond! De speelkamer was redelijk schoon. Maar alle kinderen lagen gewoon op de grond. Te slapen, of te kijken, en verder niet zo veel! Wel konden papa en mama merken dat de verzorgsters gek op Levi waren, want bij het afscheid moesten ze huilen, en ze bleven maar kusjes geven, en foto's maken. Tot Ineke zei: nu gaan we! Bye bye! Levi wilde gelukkig gelijk weer met papa en mama mee. Dat is zo bijzonder. Ineke zei het al, dat dat meestal zo ging, maar ja, dat lijkt zo onwaarschijnlijk. Toen zijn ze weer teruggereden naar Zhengzhou. Weer 350 km, 4,5 uur lang. 's Avonds om 21.00 uur waren ze pas thuis! Wat waren we blij en dankbaar dat we weer gezond en wel bij elkaar waren. 

Bedankt voor alle smsjes en telefoontjes! Helaas kunnen we ze niet aannemen of beantwoorden, aangezien dat een hele dure bezigheid is. Reacties kunnen wel per e-mail of onder de blog geplaatst en gelezen worden. 

Liefs van Aron, en van papa, mama en Levi!

















1 opmerking:

  1. Beste fam. Vogel, van harte gefeliciteerd met jullie zoontje en broertje! Wat een prachtmanneke (maar dat hoef ik jullie natuurlijk niet te vertellen). Al was hij al "geboren" in jullie hart... hem nu ook echt bij jullie kunnen hebben moet heel bijzonder zijn! Wat aangrijpend om het kindertehuis te zien... ach, het is te hopen dat al deze kindjes ook snel een liefdevol thuis vinden.
    Geniet met elkaar, hopelijk kunnen jullie de rest van de tijd in alle rust aan elkaar wennen.
    En grote broer Aron: jij ook succes met wennen aan al het nieuwe! Zorg maar goed voor je broertje.
    Hartelijke groet van zomaar belangstellenden vanuit de kerk.

    BeantwoordenVerwijderen